Kalagitnaan pa lang po ng linggo pero grabe na ang mga pasabog!
Buong bayan, nakatutok at nagbabantay sa pinakamainit na problem ng bayan ngayon — ang korapsyon sa flood management tasks ng gobyerno.
At sa listening to lang nitong Lunes at kahapon, maraming sangkot umano ang pinangalanan.
Isa pa sa lumabas din sa pagdinig — ang mga image ng mga limpak-limpak na pera! Nakakainit ng ulo di po ba.
Sagutin natin ang mga tanong ninyo tungkol dito.
Ask me! Ask Atty. Gaby!
Atty., halos lahat ng pinangalanan, itinanggi na ang paratang. At ang iba, nagsabi na magsasampa ng kaso. Ano po ang sinasabi ng batas tungkol dito?
Sa batas natin tungkol sa libel, alam natin na as a common rule, bawal ang paggawa ng mga assertion na makakasira sa reputasyon ng ibang tao lalo na kung ito ay paninira within the type of accusing them of committing against the law. And naturally, kasama na diyan ang mga paratang ng pagnanakaw sa ating kabang-bayan.
Though hindi lubos na tinatalakay sa batas ng libel, nababanggit sa mga kaso na umabot sa Korte Suprema ang precept ng privileged communication sa mga paratang, akusasyon, at mga assertion na nasasabi in the midst of legislative, judicial and quasi-judicial proceedings na sinasabing dapat ay hindi magkaroon ng liabilidad ang mga taong nagsalita o nagbigay ng pahayag sa mga ganitong mga continuing for causes of public coverage and the administration of justice at public welfare – na ang mga witnesses, mga abogado, at public official dapat ay malaya at walang takot na makaka-discuss ng mga bagay na importante sa publiko.
After all, meron pa ring mga parameters at limitasyon ito. Merong mga “check” concerned na maaaring i-apply ang korte para malaman kung nararapat i-consider na privileged ito.
So maaari pa ring mag-file ng kaso for libel ang mga nagsasabing inosente sila at siniraan sila ng reputasyon dahil sa mga pahayag sa legislative inquiry.
Pero nasa sa korte pa rin yan’, para na lang ‘yung iba parang umaanggulong maging state witness pero ultimately kung hindi sila magkakaroon ng liabilidad sa ilalim ng batas ay nasa korte pa po ‘yan kung puwede. At nasa korte rin, sila ang magde-decide kung pawang kalokohan at pagsisinungaling lamang na walang relevance o saysay sa mga continuing na naganap sa ating Kongreso at ginawa lamang para sirain at idamay ang isang tao with “utter disregard for the reality”.
Atty., napanganga ang buong sambayanan sa mga image ng bundle-bundle na pera na nakalatag sa lamesa at pinaparte-parte umano! Posibleng pera natin ‘yun eh! Ano pong habol ng mamamayang Pilipino?
Kung puwede lang kunin at paghati-hatian! Iisipin ng iba, that is the place my taxes go – ‘yung binabayad nating buwis, napaghahati-hatian lang pala!
After all, theoretically, lahat nang kinamkam ay dapat ibalik. Sa ilalim halimbawa ng anti-plunder legislation natin at sa mga anti-graft legislation natin, lahat ng ill-gotten wealth dapat ay ifo-forfeit ng pamahalaan kasama na ang mga curiosity, ang mga deposit, lahat ng property na nakuha dahil sa nanakaw na pera na ito.
Ganu’n din naman sa ilalim ng Republic Act 3019 – lahat ng ill-gotten and unexplained wealth dapat ay kukumpiskahin.
Ano daw ba ang unexplained wealth? ‘Yung mga ari-arian na manifestly out of his sweldo at lawful earnings. Siguro kung authorities worker ka at P70,000 kada buwan ang sweldo mo pero ang mga relo ay milyon milyon, or kung ang mga kotse mo ay milyon milyon din, eh yun ang unexplained wealth.
Sadly, kahit na dapat ay ibalik ang lahat ng kinamkam, hindi naman nangyayari ‘yan dahil napakahirap!
Madalas ay natatangay na sa mga bangko overseas at kung saan saan pa – hindi na naibabalik! Or hirap lang talaga tayo maghanap at nakakainit ng ulo. Pero theoretically, dapat ay ibabalik ang lahat ng iyan!
Ang mga usaping batas, bibigyan nating linaw.
Para sa kapayapaan ng pag-iisip, huwag magdalawang-isip. Ask me, ask Atty. Gaby!
